Club Idiot

 

De etymologie van het woord idioot voert al terug naar de oude Grieken die de distinctie maakten tussen idioot en burger. Een idioot werd geboren, een burger werd gemaakt. Een middel om tot deze burgerstatus te komen was educatie. Een andere definitie spreekt echter over het niet op een gewone manier willen redeneren. En hier wordt het interessant. Het niet op een gewone manier te redeneren vereist grote kwaliteiten, creativiteit, het vermogen je in de ander te verplaatsen, om out of the box te denken en veel, heel veel moed.

 

In de transitie waarin de culturele wereld zich bevindt zijn er gelukkig nog een heleboel kunstenaars en instellingen die gewoon hun eigen ding blijven doen, voor de inhoud blijven gaan, het onderzoek serieus nemen en het proces koesteren.

 

Club Idiot maakt zich sterk voor het proces. Onderzoeken, fouten maken, opnieuw beginnen, worstelen, ten onder gaan, opkrabbelen, maar blijven geloven in het kunstenaarschap dat het verschil maakt. De kunstenaar die een andere kijk heeft, die durft te twijfelen. De kunstenaar die niets klakkeloos aanneemt en altijd kritisch blijft denken. De kunstenaar die actief verzet pleegt tegen de propaganda en zijn overtuiging durft te delen  met anderen. Kortom, de idioot die zichzelf en de burger een spiegel voorhoudt en niet bang is om zichzelf tegen te komen.